Merhaba;
Bugün moda yada moda haberi yok! Bugün sadece KENDİM olarak hislerimi yazacağım!
İnsanlığa kırgınım! İnsan ırkı için çook çok üzgünüm! Bir anne olarak çocuğumun geleceği için karmaşık duygular içerisindeyim. Nasıl bir nesil var geriden gelen, nasıl bir toplum oluyoruz gördükçe acı çekiyorum… merhamet duygusu nedeniyle kişileri eleştirenlere bazen çok öfkeleniyorum.
Neyin savaşını veriyoruz? Ne için birbirimizin canını acıtıyoruz? Neye sahip olamamak bizi böyle KÖTÜ, KABA ve ÖFKELİ yapan? Bir cana, bir canlıya zarar verecek hatta hayattan, ailesinden, sevdiklerinden koparacak kadar gözü dönmüş yapan?
Bu kadar zor mu sadece kendinle yarışmak? Bu kadar zor mu iyi niyet beslemek? Bu kadar zor mu masumun ve güçsüzün yanında olmak? Bu kadar zor mu dürüst olmak?
Her insan kendinin doktoru olmayı başarabilmeli bence. Kendinin psikoloğu olabilmeli. Empati kurabilmeli… gerçekten o kadar zor değil! İnatla gülümsediğinde herkesin sana gülümsediğini görebilirsin. İyilik ve pozitif enerji tıpkı bulaşıcı bir hastalık gibidir. Aslında evladımız dahil çevremizdeki her insan bizim yansımamız. Biz nasılsak çevremiz de öyle oluyor. Evet bazen haksızlıklar ve kötülükler yaşıyoruz ama bu bizi onlar gibi olmaya itmemeli. O zaman O kınadığımız, kızdığımız ve beğenmediğimiz karakterlerden ne farkımız kalır? Evet insanız, Tanrı hepimize bu duyguları vermiş. Ama işte o duygular, o hisler bizim sınavlarımız. Bu kadar zor mu farkedebilmek.
Yazdıklarım size saçma gelebilir… ama artık o kadar çok kötü haber okuyor ve izliyorum ki artık boğazım düğümleniyor ve yüreğim kaldırmıyor 😦
Sadece inanmak yeter!
Çok çalışırsanız başarınız da olur, eninde sonunda paranız da… yani kimseden çalmanıza gerek yok! Kolay yoldan elde ettiğiniz her şey gerçekte size ait olmadığı için elinizden akıp gider. Her basamağa sağlam ve emin bir adım atmak daha iyi hissettirmez mi sizce?
Birilerinden çalarak yükselirseniz zaman da sizden çalar. Ettiğinizi görmeden, kınadığınızı yaşamadan göç etmek yok bu dünyadan. Buna inanın. Kimseyi hor görmeyin, kınamayın…
Gelen yeni nesil için sadece KÜLTÜR diliyorum! Çok fazla özgür, kaba ve saygısızlar! Bunları yazıyor ve söylüyor olmak 13 yaşında bir çocuk annesi olarak çok zor ve kırıcı benim için. Çünkü bazen öyle bir an oluyor ki; dengeyi nasıl kuracağımı şaşırıyorum! Çok zorlanıyorum itiraf etmeliyim. Ama yine de siz gençler: en basit olarak toplu taşımalarda hasta ve yaşlılara yer vererek başlayabilrsiniz mesela. Hemen uyku moduna geçmeyin! Unutmayın Onlar bir daha asla genç olamayacak ama hepimiz bir gün verilen ömür kadar onların yaşında olabileceğiz. Ektiğini biçmek kanununu düşünün ve güzel şeyler ekin. En başta da SAYGI ekin! Önce kendinize, sonra çevrenize saygılı olmak ilk kuralınız olmalı. Size verilen her görev aslında beynin kayıt ettiği bir tecrübe. Keşke anlayabilesniz 🙂
Bu ülke de yaşamak zaten şartlar sebebi ile zor iken birbirimize her şeyi daha da zor kılmaya gerek var mı?
Bir de dilerim sadece insanların canlı olmadıklarının farkına varabiliriz artık! Hayvanlar ve bitkilerde canlı! Yani hiçbirine eziyet etmek ve yaşamdan koparmak gibi bir hakımız yok! evet ben hayvan beslemiyorum çünkü bir apartman dairesine o canlıyı hapsetmenin haksızlık olduğunu düşünüyorum. Bu benim görüşüm! Fakat hayallerimdeki o bahçeli eve sahip olduğumda mutlaka bahçesinde bu dostlara yer olacak 🙂 evimde beslemiyor olmak bana engel değil! Sokaktakileri besliyoruz biz. Yemek veriyoruz, su koyuyoruz sokağa! Denemelisiniz… çok güzel bir his 🙂
Yani kısacası tüm canlıların hakkını korumak, savunmak ve iyi olmak gözümüzde büyüttüğümüz kadar zor değildir eminim. Hadi siz de bugün herkese gülümseyerek başlayın daha farklı olmaya. Zaman ne güzellikler getirecek görün ve sahip olduğunuz her şeye şükredin! Her sabah teşekkür ederek uyanmak bizden bir şey almaz aksine verir 🙂 Bir de en yakın zaman da her konuda adaletin ve hak’ın yerini bulması için bool bol dua edin. Dua ve iyi niyet en çok ihtiyacımız olanlar…
Çok sevgiler,
Aslı